سرگیجه احساسی است که در طی آن، فرد مبتلا احساس می‌کند که خود یا محیط اطراف او در حرکت است. سرگیجه‌ی دَوَرانی یا واقعی، حالتی است که فرد احساس می‌کند محیط اطرافش به دور سرش در حرکت یا چرخش است یا اینکه محیط اطراف ثابت است اما خودش در حال حرکت یا چرخش است. همین احساس حرکت یا چرخش است که سرگیجه واقعی را از سایر انواع «گیجی یا سبکیِ سر» متفاوت می‌کند. در سبکی سر بیمار احساس عدم تعادل می‌کند اما احساس حرکت وجود ندارد. بیمار می‌گوید سرم گیج رفت یا چشمهایم سیاهی رفت.

درمان معمول سرگیجه

اغلب داروهای آنتی هیستامین مانند دیمن هیدرینات و سیناریزین یا فنوتیازینها مانند تی اتیل پرازین مصرف می‌شوند. اما این داروها با تأثیر برهسته‌های دهلیزی در مغز وکاهش عملکرد ان مهمترین فاکتور ریکاوری سرگیجه یعنی dynamic compensation را از بین برده و بهبود سرگیجه خصوصاً در حالت حرکت را به تأخیر انداخته و متوقف می‌کنند.